Monday, January 9, 2012

THE ARTIST

Σκηνοθέτης: Michel Hazanavicious. Με τους: Berenice Bejo, Jean Dujardin.

Είναι αυτό που λέμε αριστούργημα, μια ευτυχέστατη σύμπτωση ενός εκπληκτικού σεναρίου, ενός εμπνευσμένου σκηνοθέτη και σπουδαίων ηθοποιών. Το φιλμ αποτίει φυσικά φόρο τιμής στον Τσάπλιν και την αγωνία του για τη μετάβαση στον ομιλούντα κινηματογράφο τον οποίο εξακολούθησε να αρνείται για αρκετό διάστημα, την Γκρέτα Γκάρμπο που τελείωσε την καριέρα της ενδεχομένως (;) και επειδή θεώρησε ελάχιστα γοητευτική τη φωνή της, αλλά και στον πρωτομάστορα της αναρχικής κωμωδίας, Μελ Μπρουκς, που πειραματίστηκε με τον βωβό κινηματογράφο στην ταινία του Silent Movie το 1976, με τους συνεργάτες του που άφησαν εποχή: Μάρτυ Φέλντμαν, Ντομ ντε Λουίζ, Τζην Γουάϊλντερ.
Η ταινία διατρέχει περίπου τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αι. ακολουθώντας τον σταρ του βωβού George Valentin, ενώ παρελαύνουν μαζί του σε ένα art deco σετ, το πρωτόγονο αλλά αποτελεσματικό ήδη σταρ σύστεμ, κινηματογραφικά είδη όπως το μιούζικαλ στο ξεκίνημά τους, το μυστικό του Valentin που είναι ο "Artist", και το μελόδραμα της ζωής των αστέρων από καταβολής Χόλλυγουντ. Όλα αυτά τα στοιχεία τα εκμεταλλεύεται έξυπνα ο Χαζαναβίσιους, και τα κάνει να συμπλεύσουν με την ίδια την ιστορία του σινεμά: τις εταιρείες παραγωγής και του ελέγχου που ασκούν (φυσικά με τις καλές στιγμές των εμπνευσμένων διευθυντών τους), το κυνήγι του κέρδους, την άνοδο και την πτώση των αστέρων που μια λάθος απόφαση μπορεί να τους φέρει τ' απάνω-κάτω στη ζωή και την καριέρα.
Κι ακόμη, οι αλλαγές στην τεχνική γυρίσματος και προβολής μαζί με την αλλαγή στον τρόπο θεώρησης του σινεμά ως διασκέδαση, όλα με τρόπο υπέροχο και φαινομενικά παραμυθένιο. Από το φράκο και τη ζωντανή ορχήστρα, ο κινηματογράφος γίνεται το λαϊκότερο είδος και ταυτόχρονα μεταλλάσσεται καλλιτεχνικά και παραμένει ζωντανός, όπως και ο "Artist", ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας.
Με έναν Ζαν Ντυζαρντάν γοητευτικό και λαμπερό, και μια συμπρωταγωνίστρια με την ομορφιά και τη μεγάλη καρδιά των γυναικείων χαρακτήρων των ταινιών του Τσάρλυ Τσάπλιν. Επειδή όμως ο Χαζαναβίσιους δημιουργεί τον 21ο αι., της πρόσθεσε και εξυπνάδα. A must see!

©