ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

Η κ. Κατερίνα Μαραγκού πρωταγωνιστεί στην εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση "Το γλυκό πουλί της νιότης", στο θεάτρο Αλμα, και είναι πραγματικά μια σπουδαία "Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο".

       

Ερ.: Θα ξεκινήσω από αυτό που φαντάζομαι θα σας ρωτούν κατά κόρον: τι κοινό έχετε εσείς με την Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο;

Κ.Μ.: Είμαι γυναίκα και είμαι και ηθοποιός. Αυτά τα δύο συνιστούν την όποια ταύτιση μου με το ρόλο. Κατανοώ την αγωνία του χρόνου, τη μάχη με το χρόνο που δίνει η ηρωίδα του έργου. Οι διαφορές συνίστανται στην εποχή που ο συγγραφέας τοποθετεί το συγκεκριμένο έργο και την Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο. Άλλα τα ζητούμενα της δεκαετίας του ’50. Τα σκοτεινά σημεία του ρόλου με γοήτευσαν και με έκαναν να τον αγαπήσω τόσο πολύ.

Ερ.: Κι αν δεν έχετε κοινά ως χαρακτήρες, ως ηθοποιοί τι μοιράζεστε; Ποιές αγωνίες ζωής;

Κ.Μ.: Την αγάπη για το θεατρικό φως, την ανάγκη του ηθοποιού για συνεχή καλλιτεχνική αναγνώριση. Οι αγωνίες ζωής πανανθρώπινες, όχι μόνο καλλιτεχνικές. Πώς συμβιβάζεσαι με το πέρασμα του χρόνο στο σώμα σου και στο πρόσωπο σου, στην ψυχή σου. Πώς σταματάς αυτή τη διαδρομή προς το θάνατο, πώς κλείνεις στα χέρια σου το σήμερα ώστε να μη γίνει χθες.

Ερ.: Πώς προσεγγίζετε τους ρόλους σας και πώς προσεγγίσατε τον συγκεκριμένο;

Κ.Μ.: Η προσέγγιση μου είναι τρείς λέξεις:

Πρώτον, μελέτη της εποχής όπου διαδραματίζεται το έργο, μελέτη του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου στο οποίο τοποθετείται το έργο, μέσα από διάβασμα, φωτογραφίες, ταινίες και γενικότερα οπτικό υλικό.

Δεύτερον, φαντασία μέσα από την ανάγνωση του κειμένου τοποθετείται στην ψυχή μου ο σπόρος του συγκεκριμένου ρόλου, φυτρώνει και σιγά σιγά αναπτύσσεται. Κάθε ρόλος είναι μια μικρή γέννα. Σιγά σιγά ο ρόλος μέσα από τη φαντασία μου αναπτύσσεται δίνοντας του την τροφή που χρειάζεται , μέσα από τη συνεχή ενασχόληση μου με το έργο. Δε βιάζω τα πράγματα . Τον αφήνω να έρθει αυτός προς εμένα.

Τρίτον, το ένστικτο που με οδηγεί να τον πλάσω, να τον καταλάβω στη διαδρομή του προς την ωριμότητα. Ο ηθοποιός είναι λίγο ως πολύ ένας μικρός ψυχαναλυτής/ Και τα σημεία που αισθάνομαι ότι μου μένουν σκοτεινά τα απαντώ με το γιατί και το πώς. Το τελικό σημείο συνάντησης του ρόλου και της Κατερίνας είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς μου το οποίο κρίνεται από το κοινό.

Ερ.: Πώς δουλέψατε με την σκηνοθέτιδα της παράστασης την κ. Ρεβή;

Κ.Μ.: Η Αναστασία κατάλαβε τη μέθοδο της δουλειά μου, μου έδωσε τις ανάσες που χρειαζόμουνα γιατί αισθάνθηκε πως αν με πίεζε δε θα είχε το αποτέλεσμα που θα ήθελε.

Ερ.: Ποιά είναι η πιο δύσκολη στιγμή της παράστασης;

Κ.Μ.: Το πιο δύσκολο σημείο είναι να συναντηθούν οι ανάσες όλων μας, να ενωθούμε επτά διαφορετικοί άνθρωποι σε ένα σκοπό.

Ερ.: Πώς ζείτε σε σχέση με το ρόλο την επανάληψη της κάθε παράστασης;

Κ.Μ.: Δεν αφήνω τον εαυτό μου ποτέ και σε καμία παράσταση να μπει στη γραμμή της ρουτίνας. Αυτό το’ χω αρχή. Κάθε βράδυ όταν λέω τα λόγια ψάχνω το ρόλο προσπαθώντας να ανακαλύψω τι είναι αυτό που πιθανόν να μου’ χει ξεφύγει.

Ερ.: Τι είδους κείμενα σας ενδιαφέρουν;

Κ.Μ.: Με ενδιαφέρουν τα κλασικά κείμενα αλλά και τα σύγχρονα. Δε θα έλεγα όχι σε ένα σύγχρονο ξένο ή ελληνικό έργο. Αντίθετα, θα μου άρεσε πολύ η ιδέα.

Ερ.: Ο χρόνος είναι απειλή για μια γυναίκα ηθοποιό και αν ναι σε ποιές περιπτώσεις;

Κ.Μ.: Προσωπικά μόνο μπορώ να απαντήσω. Πιστεύω πως για μια σύγχρονη ηθοποιό ο χρόνος που περνάει αφήνει φορτία, σε πλουτίζει με εμπειρίες, σημαντικά εργαλεία της δουλειάς.

Ερ.: Ποιοί σας έχουν επηρεάσει τόσο από την Ελληνική όσο και από την ξένη σκηνή, ως δάσκαλοι, συγγραφείς, συνάδελφοί σας κοκ.

Κ.Μ.: Πολλοί θα έλεγα. Είχα σημαντικούς δασκάλους στη σχολή του Εθνικού θεάτρου (Αρώνη, Χατζηαργύρη, Βόκοβιτς κα). Όλοι αυτοί μου έδειξαν το δρόμο μου στο θέατρο κι άφησαν το στίγμα τους πάνω μου. Με επηρέασαν πολύ η Λαμπέτη και η Παξινού, συγγραφείς όπως ο Καμπανέλλης και ο Κουμανταρέας, ποιητές όπως ο Ρίτσος και ο Ελύτης, σκηνοθέτες όπως ο Ντασέν και ο Βολονάκης και βέβαια μεγάλοι ξένοι ηθοποιοί όπως οι Λώρενς Ολίβιε, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Άντονι Χόπκινς κα.

Ερ.: Ποιό ρόλο ονειρεύεστε, ποιός ρόλος δε φεύγει απ' το νου σας και θέλετε οπωσδήποτε να τον ερμηνεύσετε;

Κ.Μ.: Πολλοί ρόλοι αλλά ας τους αφήσουμε να είναι μια επιθυμία προς το παρόν.

Ερ.: Η μεγαλύτερες δυσκολίες του να είναι κανείς ηθοποιός.

Κ.Μ.: Οι πίκρες του επαγγέλματος…Είναι ένα επάγγελμα δύσκολο, έχει να κάνει με τη δημοσιότητα και πρέπει ο ηθοποιός να έχει ψυχικές αντοχές τέτοιες που να ξεπερνά τις μικρότητες, τις αντιπαλότητες και να πηγαίνει παρακάτω. Επιμονή στο στόχο του και συνεχή καλλιέργεια των εκφραστικών του μέσων.

Ερ.: Τι είναι πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη καθώς ο χρόνος περνά;

Κ.Μ.: Να βρίσκεται στη σκηνή με ρόλους σημαντικούς.

Ερ.: Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;

Κ.Μ.: Μάλλον το επάγγελμα αποφάσισε για’ μένα,. Ήταν «καρμικό» κατά κάποιον τρόπο. Έδωσα εξετάσεις στη Νομική. Πέρασα τυχαία μια μέρα από τη σχολή του Εθνικού και χωρίς να το σκεφτώ είπα «δε δίνω εξετάσεις κι εδώ να δω πώς είναι;» Κάτι μ ‘έσπρωξε…

Ερ.: Σκεφτήκατε ποτέ να τα εγκαταλείψετε; Και αν ναι, τι σας κράτησε;

Κ.Μ.: Κάποιες φορές ναι. Κυρίως για τις άσχημες πλευρές αυτής της δουλειάς. Αλλά η αγάπη μου για το θέατρο, η πίστη πως ο καλλιτέχνης μπορεί να κάνει λίγο καλύτερους τους ανθρώπους, την ώρα του θεατρικού γίγνεσθαι, δεν με άφησε. Θέλω να κοιτώ στα μάτια το γιό μου αύριο και να του λέω: «Έκανα ότι μπορούσα για να κάνω τον κόσμο λίγο καλύτερο για’ σας.»

Ερ.: Τα μελλοντικά σας σχέδια.

Κ.Μ.: Μια καλή παράσταση με αναγνώριση από τον κόσμο.

Σημειώστε: Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας στις 8/3,  το θέατρο Άλμα ανακοινώνει μια νέα προσφορά αποκλειστικά για την παράσταση της 9ης Μαρτίου και διαθέτει στις 40 πρώτες κυρίες που θα παρακολουθήσουν  εκείνη την ημέρα "Το γλυκό πουλί της νιότης", εισιτήριο στην τιμή των 8 ευρώ.

Θέατρο Άλμα: 

Αγίου Κωνσταντίνου και Ακομινάτου 15 – 17Αθήνα, Τηλ. 210 5220100, Ώρες Ταμείου: Δευτέρα έως Κυριακή.10.30 - 13.30 και 17.00 -21.30 και στο Viva.gr ( τηλέφωνο κρατήσεων 11876)

Τετάρτη (λαϊκή απογευματινή) και Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη στις 20.00, Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00

 ©